Het ziet hen groen en geel voor de ogen,
de graskaas makende en aan graskaas denkende
zwartwitte, roodbonte kauwmachines,
die zich soms blaarkoppen of
lakenvelders laten noemen,
onder de blauwe luchten,
die door een namiddag worden verrast
met purper, rose en oranje
die met avondrood in indigo verzinken,
dag in dag uit …
dag in dag uit …
dag in dag uit …
op de deining van trage uiers,
die niet gespeend zijn van hun melk..
zij laten zich niet koeioneren
door het palet van de polder,
want koeien weten als geen ander
dat leven uit groen en geel bestaat.
Met hun staarten mengen zij
luchtig de andere kleuren
tot een brij van bruingebrand sienna,
dat tussen groen en geel logeert.
Het palet van de polder
is zo kleurrijk, dat zelfs een boer
opvallend goed moet uitkijken..
in welke kleur hij loopt!
Anton Born
Wateringen
juli 2002