 |
per : 20:30 28-4-2003 |
 |
|
|
per : 20:30 28-4-2003 |
|
| SIMULTAAN |
|
Ongetwijfeld kent u de simultaanspeler: de man of vrouw die op verschillende borden tegelijk speelt. Menigeen heeft bewondering voor deze intellectuele prestatie. Als we echter de positie van de boer in aanmerking nemen, dan is er feitelijk ook sprake van een simultaanspeler. In dit geval is er geen sprake van dammen of schaken, maar toch van een duidelijk positiespel. Een boer immers heeft als akkerbouwer diverse gewassen. Voor ieder gewas probeert hij een financieel optimaal resultaat te behalen. Als veehouder probeert hij ieder dier binnen verantwoorde kaders optimaal te laten produceren. Een boer maakt daarbij gebruik van een bepaalde input: hij koopt grondstoffen in ten behoeve van het productieproces. Ook dit ‘spel” moet hij goed beheersen. Een boer maakt gebruik van land, gebouwen en machines. Dit vereist investeringen, financieringen, onderhoud, reparatie en vaak weer aanpassingen en vervangingsinvesteringen. Een boer heeft daarbij te maken met de consument die eisen stelt aan de wijze van produceren, de kwaliteit en uiteindelijk vaak ook nog een keer kiest voor het goedkoopste. Voor zover een boer zijn output, d.w.z. producten, niet op coöperatieve wijze afzet, heeft hij te maken met het “spel” van de kunst van het verkopen. Overigens mag ook bij de coöperatieve afzet een inbreng verwacht worden. Een boer heeft te maken met zijn omgeving en daarmee ook met het milieu. Er worden eisen aan hem gesteld door de overheid en het waterschap waaraan hij heeft te voldoen. Er worden ook veranderende maatschappelijke eisen aan hem gesteld: hij moet gaan doen aan agrarisch natuurbeheer, natuur- en milieueducatie en als het even kan ook nog iets aan recreatie. In zijn omgeving is de boer natuurlijk ook nog een sociaal mens die aandacht moet en wil schenken aan zijn relaties binnen gezin, familie, buren en vrienden. Met betrekking tot de overheid heeft de boer te maken met een overvloed aan regelgeving, hetgeen leidt tot allerlei administratie variërende van zijn fiscale administratie tot zijn mineralenadministratie. Diezelfde overheid zorgt ook vaak nog eens voor de nodige planologische en economische onzekerheid bij de boer. Juist dit positiespel is uiterst ondoorzichtig en daardoor is juist deze tegenstander bijzonder gevaarlijk. Het vereist een permanente oplettendheid, mede omdat deze tegenstander in staat is de stukken te verschuiven als de boer even niet oplet. Ook bestaat het gevaar dat ineens de spelregels veranderen of dat deze voor slechts een van beide partijen geldt en dat is dan natuurlijk niet de overheid zelf. Natuurlijk zijn er nog meer borden te noemen waarop de boer zijn spel moet spelen. Gemiddeld genomen wordt er door de boer als simultaanspeler een goede prestatie neergezet. Op veel borden is er sprake van een winstsituatie, soms dreigt een remise of patstelling en incidenteel wordt er een keer een nederlaag geïncasseerd Helaas krijgt dit dan in de publiciteit de nadruk. We moeten ons daar echter niet op fixeren. Deze negativiteit leidt tot niets. Er gaat veel goed en op sommige borden valt nog wat te verbeteren. De Stichting De Bonnen is trots op de vier boeren in het werkgebied van de stichting. De samenleving mag dat ook zijn.
Leen Vreugdenhil
|
| Reageren ??? |
|
|