Terug..


BEHEERSPLAN OOST- EN MIDDEN DELFLAND

Klik hier voor de laatste ontwikkelingen.Naar de nieuwste reaktie

Het beheersplan voor het relatienotagebied Oost- en Midden-Delfland is vastgesteld per 1 juli 1994. In dit plan zijn gedeelten van de "Korte Bonnen" en een gedeelte van de Bonnendijk aangewezen als reservaatsgebied. In reservaatsgebieden wordt er naar gestreefd om de betreffende grond te verwerven ten behoeve van een terreinbeherende natuurbeschermingsorganisatie. Het Zuidhollands Landschap wordt hierbij als toekomstig eindbeheerder genoemd. In de periode voorafgaande aan deze verwerving kunnen ondernemers, op dezelfde wijze als in beheersgebieden, op basis van vrijwilligheid een beheersovereenkomst sluiten. Of een gebied als beheersgebied of als reservaatsgebied wordt aangemerkt is afhankelijk van de kwetsbaarheid van de natuurwaarden en de inpasbaarheid van het gewenste beheer in de agrarische bedrijfsvoering. In samenhang daarmee speelt de verhouding in kosten tussen het beheer op basis van beheersovereenkomsten en het reservaatsbeheer een rol. De botanische waarden in het overgrote deel van het relatienotagebied beperken zich voornamelijk tot de soortenrijke slootkanten. Kenmerkende soorten zijn onder andere gewone zegge, egelboterbloem en watertorkruid.

Overzicht beheersgebied Midden Delfland: 288.216 bytes

Met name bij de Bonnendijk komen waardevolle sloot- en oevervegetaties voor met plaatselijk waterranonkel, zannichelia, watergentiaan en kranswieren. De dijk zelf kent een waardevolle dijkvegetatie met soorten als wilde kruisdistel, frans raaigras, knolboterbloem en slipbladige boterbloem. In het voorjaar worden in grote concentraties soorten als grutto, tureluur, kievit en scholekster aangetroffen, maar ook graspieper, slobeend, zomertaling en kuifeend komen voor. Daarnaast is het gebied ook van belang voor doortrekkende en overwinterende vogels. In het gebied pleisteren eenden, onder andere smienten en wintertalingen, steltlopers als wulpen, goudplevieren en kievitten. In strengere winters verblijven er minder van deze vogels, de ganzen, zoals kol- en rietgans vormen hierop een uitzondering.

Het weidegebied van de "Korte Bonnen" is vooral van belang als fourageergebied voor vogels die in het Staalduinse Bos hun leef- en broedgebied hebben, zoals torenvalk, steen-, ransuil en lijsters. Gedurende de trek zijn veelvuldig ook de sperwer, buizerd, kramsvogel en koperwiek in het gebied aanwezig. In de reservaatsgebieden zal ernaar worden gestreefd voornamelijk nat veengrasland met waardevolle, bloemrijke en schrale hooiweiden en hooilanden te ontwikkelen. De bemesting zal geleidelijk aan worden verminderd. De peilen zullen worden opgezet.

De "Korte Bonnen" is niet in het structuurschema natuur- en landschapsbehoud opgenomen en evenmin in het reconstructiegebied Midden-Delfland. Ook in de structuurschema’s voor de landinrichting en voor de openluchtrecreatie wordt de "Korte Bonnen" niet genoemd. Het mag daarom dan ook verbazingwekkend genoemd worden dat een gedeelte van de "Korte Bonnen" en een gedeelte van de Bonnendijk is aangewezen als reservaatsgebied. De stichting "De Bonnen" keurt dan ook deze handelswijze van de provinciale overheid en het Zuidhollands Landschap af. Vanwege een integrale visie op "De Bonnen" en respect voor de aanwezige landbouw(ers) zou een aanwijzing als beheersgebied te prefereren zijn. Om beheersdoelstellingen te bereiken is een aantal beheerspakketten samengesteld. Elk beheerspakket bestaat uit een aantal beheersbepalingen. De ondernemer kan een keuze maken uit diverse pakketten. Passief beheer kan afzonderlijk worden overeengekomen dan wel in combinatie met andere pakketten.

22:10 28-4-200322:42 29-4-2003

Zoals te verwachten was, is van dit plan niets gerealiseerd. Het heeft echter ook een blokkade betekent bij het realiseren van natuurdoeleinden middels een beheerspakket.
Inmiddels is deze planvorming opgegaan in het natuurgebiedsplan Delf- en Haaglanden. Hier zijn ook percelen aan toegevoegd in de Oranjebuitenpolder-West van Henk en Mario van der Drift. Dit behoort ook tot het werkgebied van de stichting.
Ook dit plan heeft geen enkele realiteitswaarde. Verwerving gebeurt immers op basis van vrijwilligheid en er zal geen medewerking worden verleend. Daardoor zal ook niets meer worden gerealiseerd dan wat er nu is: een papieren plan zonder draagvlak.
De gronden in de Korte Bonnen en de Bonnendijk zijn pachtgronden en de pachter geniet bij verkoop nog steeds het voorkeursrecht. De verkoopwaarde overstijgt niet de landbouwwaarde en dus wordt er niets verkocht. De gronden in de Oranjebuitenpolder zijn bij de gebruikers in eigendom en ook daar zal niets worden verkocht.
Als de overheid wenst dat er weer bloemrijke weilanden, kleurrijke akkerranden en geurige hooilanden ontstaan zal dat middels een gericht beheerspakket betaald moeten worden. Dit kost de belastingbetaler minder dan verwerving, overdracht aan het Zuid-Hollands Landschap en onderhoud door het Zuid-Hollands Landschap, terwijl de resultaten hetzelfde zijn. Er is dan ook sprake van een absurde regeling met gemeenschapsgeld.
De Stichting De Bonnen heeft eerst haar bedenkingen kenbaar gemaakt. Hier heeft men slechts kennis van genomen, zodat er nu een bezwaarschrift is ingediend.
Deze bezwaren richten zich tegen het feit dat dit natuurgebiedsplan een blokkade betekent voor een echte integrale visie op de totale Bonnen. Het eruit lichten van een aantal percelen betekent slechts een pseudo-oplossing. Het getuigt van een fragmentarische benadering, terwijl juist een visie nodig is op multifunctioneel ruimtegebruik, op integratie van de diverse functies in het buitengebied. Een Natuurgebiedsplan is slechts een surrogaatoplossing.
Het is treurig dat het ontbreekt aan de noodzakelijk realiteitszin en toekomstvisie bij deze provinciale overheid om te komen tot een plan met draagvlak welke wel een bijdrage kan leveren aan de natuur en het landschap in het agrarische gebied de Bonnen.


Terug..